Panaramenko groeide op met het geluid van de V1’s

Als kind raakte Henri Van Herwegen, die in de jaren zestig de kunstenaarsnaam Panamarenko aannam, gefascineerd door die Duitse V1's, de onbemande vliegtuigjes die in 1944 met hun catastrofale bomlading over de Scheldestad vlogen.

Een familielid van vaderskant, leider van de Belgische communisten, werd door zo’n V1 geraakt en kwam er bij om. Afgelopen zaterdag, 14 december, overleed Panaramenko, een van de belangrijkste Belgische kunstenaars, op 79-jarige leeftijd.

In de ban van vliegen

Het jongetje raakte in de ban van vliegtuigen en vliegen op eigen kracht. Zijn vader was elektro-ingenieur en zijn grootvader architect. Zo raakte hij van jongs af aan vertrouwd met techniek en ruimtelijke constructies. Van 1955 tot 1960 studeerde hij aan de Antwerpse Academie en in 1963 had hij daar zijn eerste solotentoonstelling.

In de jaren 60 neemt Van Herwegen de naam Panamarenko aan. Het is een samenvoegsel van Pan American Airlines and Company. De naam bestaat ook als Russische familienaam. Zo hoort hij op de radio ook wel eens iets over een Russische generaal in de Koude Oorlog met die naam.

Imaginaire voertuigen

Het oeuvre van Panamarenko is gebaseerd op de archetypische jongensdroom: te kunnen vliegen. Hij werkte aan fantasievolle luchtvaartuigen en andere machines geïnspireerd op insecten, vogels en oude vliegtuigen, naast toestellen om de aarde, het water, en ook de ruimte mee te verkennen.

Vanaf de jaren 70 bouwde Panamarenko aan zijn schaalmodellen van talrijke imaginaire voertuigen, vliegtuigen, ballonnen of helikopters in alle mogelijke origineel-verrassende vormen. Het zijn varianten op de droom van het vliegen van de mythologische figuur Icarus. Of deze tuigen echt kunnen vliegen, is een deel van het mysterie en de aantrekkingskracht.

Zeppelin

In de periode 1969-1971 bouwde hij de zeppelin ‘The Aeromodeller’ en in 1990 de eerste Archaeopterix, een intelligente kip, naar het model van een prehistorische vogel. In 1996 presenteert hij de duikboot Pahama Novaya Zemblaya. Intussen brak hij ook internationaal door en organiseerde hij tentoonstellingen in Londen, Bazel en New York. In 2003 wordt zijn beeld Pepto Bismo in Antwerpen op het Sint-Jansplein ingehuldigd.

Conservator Jan Hoet besteedde bijzondere aandacht aan de kunstenaar in het Gentse SMAK-museum. In 2002 opende Panamarenko in Borgerhout zijn nieuwe atelier, de Antwerpse luchtschipbouw.

Begin januari 2007 schonk de kunstenaar zijn vroegere woning met atelier en inboedel aan het Muhka. Het huis werd gerestaureerd en ging in de zomer van 2012 open voor het publiek. Het is een open en levendig huis waar de licht excentrieke biotoop van Panamarenko tot leven komt en waar zijn geest bewaard blijft.  

https://www.panamarenko.be/

Datum:
14 december 2019
Type activiteit:

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0