Vijf Nederlandse musea lanceren kennisplatform Delftsaardewerk.nl

Gisteren werd in de Levi Lassenzaal van het Gemeentemuseum / Museon de site Delftsaardewerk officieel in werking gesteld. Patrick van Mill, directeur van Prinsenhof Delft, mocht op de knop drukken. Onder zijn blauwe jasje had hij een hip blauw shirt. Immers de dresscode was BLAUW. Iedereen, nou ja bijna iedereen,  had zich er aan gehouden.

Van Mill vertelde dat hij veel van zijn dochter – 27 jaar – had opgestoken wat het Delfts aardewerk betrof. Zij werkte in een hippe Amsterdamse omgeving, actief op het gebied van design en communicatie, en had in haar woning op een aantal plaatsen diverse moderne Delfts Blauwe voorwerpen neergezet. De dochter bracht haar vader op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen. Inmiddels wist hij er het nodige van.

Valentino does Delft

Datzelfde gold voor Benno Tempel, directeur van het Gemeentemuseum Den Haag. Ook hij was oorspronkelijk niet zo van het aardewerk, maar zijn – nog jongere – dochtertje had hem omgeturnd. En nu was hij helemaal into it. ‘Het is een bredere beweging’, vertelde Nicole Uniquole, tentoonstellingsmaakster en designdeskundige.  ‘Rond 1980 was Delfts aardewerk iets van oudere nostalgische mensen. De laatste vijftien jaar is het helemaal veranderd. De hippe jonge mensen hebben het omarmd als cultureel erfgoed. Studenten en ontwerpers gingen er met veel enthousiasme mee aan de slag. De beroemde modeontwerper Valentino maakte een collectie onder de naam Valentino does Delft, Jan Taminiau ontwierp de inhuldigingsjurk van Koningin Maxima, geïnspireerd door Delfts Blauw.

Koninklijke Tichelaar Makkum

Jan Tichelaar, directeur van Koninklijke Tichelaar Makkum, vertelde dat hij toen, na de Lehman crash, de economie en daarmee ook de afzet van zijn producten in elkaar stortte hij op zoek moest naar een nieuwe raison d'être voor zijn bedrijf. Wat zijn we? Zijn we een product? Zijn we een merk? Waar ligt onze kracht? Na veel denken was hij er achter gekomen dat dat de specifieke keramische kennis was. Dat hij niet zozeer producten moest maken, maar de markt op moest gaan. Welke projecten zaten te wachten op geglazuurde tegels en stenen? Hij vond ze, in samenwerking met top designers als Hella Jongerius, Job Smeets, Jurgen Bey en Dick van Hoff.

Een brug over het riviertje de Murk, een van de elfstedenvaarten, werd helemaal in Delfts blauw gestoken. Er kwamen porseleinen harnassen. In New York maakte hij een tientallen meters hoog gordijn van keramiek met ontwerp van Jongerius. Het ene na het andere kantoor in de Londense city wilde opeens Hollands Hip en het liefst hip blauw worden. Nederland bleef niet achter, de hele buitenkant van het Groninger Museum werd gestript en opnieuw van een bestendige nieuwe laag voorzien. Op het dak van Museum De Fundatie werd de het exterieur van de platronde koepel gedaan. Tichelaar: "Het motto is search, research en cocreate. Het blijkt dat we de goede de keuze gemaakt hebben.’

William & Mary  

Robert Aronson, kunsthandelaar gespecialiseerd in Delfts aardewerk en bekend als expert Europese keramiek die de site financieel mede mogelijk had gemaakt,  liet ons twee unieke bloemvazen zien. Deze bijzondere bouquetieres – het ene beeldje van King William, het andere van Queen Mary, ontwerper Adriaen Kock ca. 1690 -  waren alleen gisteren van dichtbij te bekijken, vandaag zijn ze al vertrokken naar New York, waar ze op The Winters Antiques Show hun opwachting maken.

De site is een gezamenlijk initiatief van vijf musea: Museum Arnhem, Gemeentemuseum Den Haag, Paleis Het Loo, Museum Prinsenhof Delft en Rijksmuseum. De site is tevens een kennisplatform, waar een ieder aan mee kan doen.  Mensen kunnen hun eigen ‘Delftse’ object thuis uploaden in een collectieoverzicht, waarna experts reageren of  het Delfts is of niet. De site is er ook in het Engels onder de naam dutchdelftware.com   

Tags

Reageren