Nick Ervinck

Door het cultiveren van een kruisbestuiving tussen het digitale en het fysieke, tast Nick Ervinck (°1981, België) de grenzen tussen verschillende media af. Studio Nick Ervinck – in 2003 opgericht als een onderzoek- en designpraktijk – ontleent technieken van de nieuwe media om het esthetische potentieel en de veerkracht van beeldhouwkunst, animatie, installatie, architectuur en design te bestuderen.

De studio maakt niet slechts autonome, geïsoleerde objecten, maar uit een bijzondere fascinatie voor de constructie van de ruimte, de fenomenologische beleving en belichaming ervan en de sculpturale inplanting. Nick Ervinck geeft daarbij impulsen aan het ornament en koloniseert zodoende nieuwe virtuele of utopische territoria. Tijdens deze dynamische genese van de vorm smelten heterogene, strijdige concepten en paradigma’s samen tot één object, weliswaar bestaande uit gedifferentieerde deeltjes.

Nick Ervinck stelde onder meer tentoon in MOCA Shanghai, MARTa Herford, Kunstverein Ahlen, Buda Kortrijk, SMAK Gent, Zebrastraat Gent, HISK Gent, Odette Oostende, Superstories Hasselt, Koraalberg Antwerpen, M Leuven, Brakke Grond Amsterdam, MAMA Rotterdam, Biënnale Oklahoma en Telic Art Exchange Los Angeles/Berlin.

In 2005 kreeg hij de Godecharle-prijs voor beeldhouwkunst en in 2006 won hij de Prijs Maïs van de stad Brussel evenals de prijs voor Beeldende Kunst van de provincie West-Vlaanderen. In 2008 ontving hij de publieksprijs voor nieuwe media van de stichting Liedts-Meesen en werd hij laureaat van de Rodenbach Fonds Award. In 2013 won Nick Ervinck ook een prestigieuze merit CODA award voor zijn kunstintegratie IMAGROD.

Statement

Ik ben altijd gefascineerd geweest door hoe kunst ontwikkelt door het toedoen van nieuwe materialen en technieken. Ontgoocheld door het gebrek aan vernieuwing in de beeldhouwkunst, richtte ik me tot architectuur, toegepaste wetenschappen en Nieuwe Media om een nieuwe vormentaal te ontwikkelen. Op dat kruispunt tussen architectuur en sculptuur ontstaat het onmogelijke en worden de grenzen van de representatie bijgesteld. Mijn ontwerpen balanceren op de grens van functionaliteit, ruimtelijke interventie, digitale esthetiek en object georiënteerd eclecticisme.

Het gebruik van innovatieve 3D technologie stelt mij in staat alle types van ingewikkelde geometrische of ornamentele patronen te produceren. Door het toepassen van copy-paste technieken in de virtuele omgeving, kan ik vormen en texturen ontlenen aan diverse bronnen: basilica’s, koralen, dinosaurussen, Rorschach inktvlekken, Chinese rotsformaties en bomen, manga, anatomie enz. Hoewel ik de 3D Max Software gebruik, zijn mijn ontwerpen met de hand gemaakt, zonder gebruik te maken van programmeren of algoritmes. Daarnaast zit mijn werk vol verwijzingen naar de traditie van de beeldhouwkunst (bijvoorbeeld naar Hans Arp, Henry Moore of Barbara Hepworth) en naar architectuur (denk aan Greg Lynn, die de blob als een constructief architecturaal principe introduceerde). Ik ben dan ook geboeid door hoe de computer kan bijdragen in de realisatie van nieuwe, organische en experimentele (negatieve) ruimtes en van sculpturen binnenin sculpturen. Ik focus daarbij op de spanning tussen blobs en boxes, die wordt gearticuleerd doorheen het digitale ontwerpproces.

Zowel organisch, geometrisch, vloeibaar en massief, demonstreren de gerealiseerde vormen de sculptuur als een cross-over, als een visuele hybride. Zwevend tussen High Tech en Low Tech, verwijzen ze zowel naar de klassieke sculptuur als naar de futuristische beeldtaal. Toch ben ik ervan overtuigd dat mijn werk zowel avant-gardistisch is (in het gebruik van de nieuwste technologie) en een historistische dimensie bevat (in de vele verwijzingen naar de kunstgeschiedenis en het traditionele, manuele beeldhouwen). In tegenstelling tot puur computergegeneerde beelden lijden mijn ontwerpen niet aan amnesie.

Als kunstenaar weiger ik om me vast te pinnen op één medium. Als veelzijdig artiest,  experimenteer ik met verschillende materialen om op die manier ook steeds weer verrassend uit de hoek te komen met nieuwe vormen. Ik geloof ook sterk dat een kunstwerk -  en dan met name een kunstintegratie – kan, en misschien zelfs moet, groeien vanuit zijn context. Ik geef er de voorkeur aan om te werken vanuit mijn omgeving in plaats van een vaststaande materiaalkeuze.

Het type kunstwerken dat ik maak variëren dan ook van kleine 3D prints en muurprints tot  lightboxes, monumentale kunstintegraties, grote polyester sculpturen en animaties.

De kleinste werken die ik maak zijn slechts een aantal centimeter groot terwijl ik ook reeds een muurprint van bijna 2000 m2 realiseerde (NIARGTZAG in Roeselare) en een sculptuur maakte met een hoogte van 15m (CIRBUATS in Gent).

Onder de kunstintegraties die ik in het verleden reeds opleverde, bevinden zich naast de ‘klassiekere’ vrijstaande sculpturen of sculpturen die uit het gebouw lijken te groeien onder andere ook een zitbank (EMISOLB), een lamp (NARTZALPOKS) en een speeltoestel voor kinderen (SIUTLEPS). Deze veelzijdigheid zorgt er voor dat ik ervaring heb met verschillende types van materialen en ik steeds efficiënt naar oplossingen zoek. In bijlage bezorg ik u graag meer beeldmateriaal en uitgebreidere technische informatie. Voor een uitgebreider overzicht van mijn werken verwijs ik ook graag naar mijn website (www.nickervinck.com).