Pieter Starreveld

De directe aanleiding om een portret te schetsen van de kunstenaar Pieter Starreveld is het grote, bronzen beeld op de foto, geplaatst op een luifel boven de ingang van het Servicebureau Gemeenten Gewest Eemland. Het symboliseert Leven en Welzijn, hoe toepasselijk voor de uitvoerende organisatie van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Maar dit luifelbeeld heeft er niet altijd zo gestaan. Het heeft een hele omzwerving achter de rug.

Luifelbeeld

Een aantal jaren terug verscheen er een pakkend verhaal over dit beeld in Amersfoort Nu. Een paar citaten uit dat verhaal: ‘Het beeld werd onthuld op 6 juli 1962 en pronkte tot 1996 op de luifel van het pand dat in de volksmond het Levob-gebouw genoemd werd. In mei van dat jaar werd besloten het bedrijf te verplaatsen naar Leusden. (…) Het luifelbeeld ging mee en werd in Leusden aan de Storkstraat op een onopvallende plek op het grasveld van het kantoorgebouw geplaatst.’

‘Carla Verschoof (…) was hier niet blij mee. Ze vond dat het als luifelbeeld ontworpen kunstwerk hiermee tekort werd gedaan. Tegen een luifelbeeld hoor je immers van onderaf aan te kijken. (…). Onder winterse omstandigheden werd het beeld teruggezet op de luifel waar het eerder bijna 35 jaar stond.’* In dit stuk wordt Carla Verschoof opgevoerd als de dochter van de kunstenaar, maar dat klopt niet; ze is de dochter van de directeur van Levob, de oorspronkelijke opdrachtgever voor het beeld.

Van Amsterdam naar Amersfoort

Pieter Starreveld was een Nederlandse beeldhouwer, die toevallig dezelfde beweging heeft gemaakt als ik, namelijk geboren in een klein dorpje (Koog aan de Zaan, 5 mei 1911), je opleiding genietend in de grote stad Amsterdam en later verhuizend naar een kleinere stad, centraal in het land gelegen: Amersfoort. Hier houden de gelijkenissen op, want Pieter werkte en woonde tot zijn dood in de Oranjerie in Park Randenbroek en ik (helaas) niet.

Stichting

Enige tijd na zijn dood op 18 april1989 riepen de zoon van de kunstenaar en de man die een aantal jaren met Pieter werkte, Sjoerd Hekking, een stichting in het leven: de ‘Stichting Pieter Starreveld Beeldhouwer’. Deze stichting houdt kantoor aan de Utrechtseweg 95 in Amersfoort. Het doel is volgens de website: ‘het bevorderen van de kennis over, de belangstelling voor en het behoud van het werk van de beeldhouwer Pieter Starreveld’ middels verschillende activiteiten.

Creatief én ambachtelijk

Pieter Starreveld genoot zijn opleiding in Amsterdam en later bij Gijs Jacobs van den Hof in Arnhem. Dat er een stichting in het leven geroepen is, toont aan dat hij redelijk uniek was in de combinatie van het ambachtelijke en het creatieve. Bij hem lag het ambachtelijke (productie)proces in het verlengde van zijn creativiteit! In zijn atelier in Park Randenbroek had hij zijn eigen bronsgieterij en kon zijn beelden dus zelf van begin tot eind vervaardigen.

Verschillende beelden die hij maakte zijn personificaties van begrippen, zoals: Het Verzekeringswezen (in Groningen), De Welvaart (in Rotterdam) en ook Leven en Welzijn (in Amersfoort). Dit zijn figuratieve, meer classicistisch vormgegeven werken, sommige direct vervaardigd uit steen of van hout en, na de verhuizing naar Amersfoort, gegoten in brons.

Hij maakte ook bevrijdingsmonumenten en beelden die beroepen of personen uitbeeldden zoals: De Teenager (in Emmen), De Baadster (Amersfoort), De Zaaier (in Hilversum), de Zeeman op de Uitkijk (in Amsterdam) en de Jongen met de Duif (in Leiden). Naast beelden (met een voorliefde voor het vrouwelijk naakt) maakte hij ook dierfiguren en schilderde hij portretten.

Meer dan een beeldhouwer

Pieter was een veelzijdig man, niet alleen beeldhouwer, maar ook medailleur, graficus, kunstschilder en glaskunstenaar. Hij maakte linoleumsneden (vanaf 1934) en zilverstifttekeningen (1953) en werkte zelfs voor een aantal scheepvaartondernemingen mee aan de totstandkoming van hun interieurs (1938-1957). Ook maakte hij tekeningen van zijn impressies op reis (in gouache, in de jaren ’80), Uit alles spreekt zijn liefde voor de natuur en zijn groot observatievermogen. Hij bleef gedurende zijn actieve jaren volop experimenteren.

Brons gieten

Van horen zeggen was hij in zijn element tijdens een brons gang. Dan kwam in hem de boeiende verteller, de strenge leermeester, de bars-brommende baas en vooral de gedreven kunstenaar naar boven, die - mits de brons gang geslaagd was - iedereen trakteerde op appeltaart. Ik had hem graag beter willen leren kennen. Zelf dochter van een smid genoot ook ik ooit van het boren, slijpen, lassen en smeden in de smidse.

Diefstal maakt meer kapot dan je lief is

Helaas was het niet alleen voorspoed dat de kunstenaar ten deel viel. In het bewuste filmpje op YouTube suggereren de eerdergenoemde heren dat de diefstal die in zijn laatste jaren op de Oranjerie plaatshad, mogelijk heeft bijgedragen tot zijn overlijden enige tijd later in 1989. Gelukkig is de stichting er nog om zijn werk bijeen én de belangstelling ervoor levend te houden…

Zie: https://www.youtube.com/watch?v=msnDxwsfpK8 

De stichting werkt aan een boek over Pieter Starreveld en zijn werk; dit komt over één à twee jaar uit. Ook bereidt men een expositie voor. * Overgenomen uit een artikel van Adriënne Nijssen, gepubliceerd in Amersfoort Nu, 8 december 2010.

Functie / titel:
Pieter Starreveld
Geboorte- en sterfdatum:
5 mei 1911 / 18 april 1989
Plaats geboorte:
Koog aan de Zaan
Plaats sterven:
Amsterdam
Sekse:
Man
Woonplaatsen:
(Amersfoort), Amsterdam

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0