De Accienne Belgique heeft de voorbije eeuw muziekgeschiedenis geschreven. Het pand is echter veel ouder en draagt reeds een langere geschiedenis met zich mee.
Feesten & Spectakel
Het gebouw werd in 1857 omgevormd tot een spektakelzaal, maar de geschiedenis van de Ancienne Belgique of althans het gebouw ervan, gaat tot heel ver terug tot in de elfde eeuw in de tijd van Meerslieden, kooplieden die tot overzee gingen. Naast primaire voorzieningen bouwden deze ook een feestzaal die opgetrokken werd nabij de Zenne. Een herinnering aan deze tijd is een gevelsteen met de inscriptie’ Meersliedenambacht 1781’. Gedurende de eeuwen door kreeg deze zaal verschillende faceliften, al naargelang de mode en de behoeften van de tijd of viel soms gedurende jaren in de vergetelheid.
Oud België
Vanaf de jaren 1930 werd deze zaal zeer populair in het Brusselse nachtleven, nadat het werd opgekocht door Luikenaar Georges Mathonet. Andere steden zoals Gent, Luik en Antwerpen hadden in die periode overigens ook hun Ancienne Belgique, uitgebaat door dezelfde familie Mathonet. Het theater in Antwerpen en Gent had officieel de naam "Oud België", maar de Franstalige naam werd ook in die steden veelvuldig gebruikt De programma’s waren doorgaans tweetalig, en mikten op de vedetten uit Parijs om naast het volksamusement een all in-programma te bezorgen: Charles Trenet (die een vast promotiecontract had met pr-man Julot Verbeeck), Josephine Baker, Edith Piaf en Lucienne Boyer. Maar ook Brusselès Annie Cordy trad hier voor het eerst onder de spots. Rijzende sterren als Charles Aznavour, Jacques Brel en Bobbejaan Schoepen met zijn paard zongen bij zalen vol tafels waaraan geconsumeerd werd (en gerookt). Alles passeerde: van het Franse chanson (Barbara, Georges Brassens, Juliette Gréco) tot de rock-’n-roll (Johnny Halliday, Sylvie Vartan, The Cousins, zelfs The Rolling Stones in 1964)..
Nederlandstalig cultuurhuis
in 1971 raakte AB failliet en moest de zaal sluiten. enkele jaren later in 1977 werd de zaal gekocht door het Ministerie van Financiën voor 35 miljoen frank, samen met de Botanique. Het was de bedoeling dat elke taalgemeenschap een eigen cultuurhuis zou hebben in de hoofdstad van het land. Het gebouw werd ging over naar het Ministerie van Nederlandse Cultuur, en zal pas een paar jaar later na ee nstevige renovatie weer openen.
In 1992 werd om reden van geluidsoverlast het pand nogmaals volledig verbouwd.Aanpalende gebouwen werden mee geïntegreerd in het complex en de ingang verhuisde van de Steenstraat naar de Anspachlaan. Ook er kwam een tweede zaal boven de foyer.
