Van verdedigingstoren tot behaaglijk landhuis
Al in 1226 wordt 'Duvenvoirt' genoemd in een akte. In die tijd stond er op de plek van het huidige kasteel een donjon - een vierkante verdedigingstoren, ommuurd en omgeven door een gracht. Later, toen woonruimte belangrijker werd dan veiligheid, begon men steeds aan de toren aan te bouwen. Bij een ingrijpende verbouwing in 1631 kreeg het kasteel zijn huidige symmetrische uiterlijk en grondplan: Duivenvoorde werd van een robuuste verdedigingstoren voorgoed een behaaglijk landhuis.
Stamslot van de Van Wassenaers
Duivenvoorde is nooit verkocht, maar altijd door vererving van eigenaar gewisseld. En dat is uniek onder de Nederlandse kastelen. Al vanaf de vroege Middeleeuwen werd het kasteel bewoond door de invloedrijke familie Van Wassenaer, een geslacht van ridders en hoogheemraadsheren. De Van Wassenaers, die ook belangrijke functies aan het Haagse hof bekleedden, trokken in de zomermaanden naar hun 'buiten' Duivenvoorde. Na de dood van de laatste mannelijke van Wassenaer-eigenaar, Arent (IX), is het bezit via de vrouwelijke lijn vererfd. De laatste eigenaresse Jonkvrouw L.H. barones Schimmelpenninck van de Oije bracht het kasteel (met inboedel!) en landgoed in 1960 over in een stichting. Na een grondige restauratie werd het kasteel opengesteld voor het publiek.
Van Franse tuin tot Engels landschapspark
In het begin van de achttiende eeuw liet Arent (IX) van Wassenaer formele Franse tuinen rond het kasteel aanleggen, compleet met waterpartijen, strakke assen, perkjes en doolhoven. De tuinen bleken echter zeer bewerkelijk en raakten na de dood van Arent (IX) in verval. Alleen de zandstenen vazen met mythologische scènes, die nu de brug sieren, getuigen nog van de Franse tuinen van weleer. In de negentiende eeuw werd er een natuurlijk ogend Engels landschapspark, ontworpen door J.D. Zocher jr., rond het kasteel aangelegd waar het nog steeds goed toeven is.
Alsof de bewoners even weg zijn...
Je kunt kasteel Duivenvoorde bezichtigen door deel te nemen aan een van de rondleidingen, die in de zomermaanden tweemaal daags worden gehouden. De vertrekken in het kasteel zijn ingericht alsof ze nog steeds bewoond worden en hebben ieder een geheel eigen karakter. Zo is er de bibliotheek in Empire-stijl, een kabinet met vroeg achttiende-eeuws goudleerbehang, de 'Turkse Kamer' met sitsen wandbespanning en een hemelbed, een compleet ingerichte mangelkamer en de imponerende 'Marotzaal'. Duivenvoorde is verder beroemd om een unieke collectie familieportretten, zilver, Delfts aardewerk en oosters en Europees porselein.
De grote zaal: achttiende-eeuwse pracht en praal
De grote zaal, ook wel 'Marotzaal' genoemd, is een pronkzaal in Lodewijk XIV-stijl ontworpen door hofarchitect Daniel Marot, bekend van Paleis het Loo. In de rijke betimmering zijn de levensgrote portretten opgenomen van de opeenvolgende generaties die het kasteel bewoond hebben. De zaal was indertijd bedoeld als feest- en pronkzaal en is dat nu nog. Gasten werden (en worden!) er luisterrijk ontvangen.
