Kasteel Keverberg

Burcht Kessel, gelegen op een kunstmatige hoogte. Mergelstenen weermuur in ovale vorm met uitbochtingen, XII; rechthoekige n.o. uitbouw, XVI; vierkante poorttoren aan de z.o. zijde, XVI. Onder de burcht resten van een woontoren, circa 1000. Bedrijfsgebouwen, XVIII-XIX. Omtrek muur van het voorterrein met hekpijlers en vierkant torentje.

De ruïne van kasteel De Keverberg, ook Burcht Kessel genoemd (Dorpstraat 5), ligt op een kunstmatig verhoogde zandopduiking. In de tweede helft van de 11de eeuw ontstond hier een forse woontoren. Nadat deze was afgebrand, verhoogde men de heuvel in de eerste helft van de 12de eeuw met ruim vijf meter en bouwde men het huidige mottekasteel in de vorm van een mergelstenen ringmuur met weergang op bogen en een toren aan de binnenzijde. In het midden van de 13de eeuw verrees aan de binnenzijde een zaal en kwam er een nieuwe poorttoren. Na 1279 werd dit de zetel van de leenmannen van Gelre die zich ‘Van Kessel’ gingen noemen. Omstreeks 1325 bouwde men aan de noordoostzijde tegen de buitenzijde van de ringmuur een forse vierkante Kessel, Ruïne kasteel De Keverberg donjon. Rond 1400 volgde de bouw van de Maastoren aan de zuidoostzijde die als toegang ging dienen. Het kasteel werd in 1579 verwoest en na herbouw in 1604 opnieuw in 1639. Willem Caspar van Merwijck en Judith van Lynden lieten het kasteel in 1647-'51 herstellen. Ook de dienstgebouwen van het voorhof stammen uit die tijd. De noordmuur van het voorhof werd in 1651-'52 opgetrokken. In 1798 kwam het kasteel door vererving aan het geslacht Van Keverberg. Na de dood van baron F.H.K.E van Keverberg van Kessel werd het complex in 1876 verkocht aan de Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid, die er een klooster en kinderpensionaat in stichtten. In 1898 lieten zij een kapel toevoegen. Het nog in 1926-'27 gerestaureerde kasteel werd in 1944 vanwege de strategische ligging opgeblazen, waarna het tot een ruïne verviel. Na archeologisch onderzoek in 1951 volgde in 1958-'60 de consolidatie naar plannen van J.G. Deur. De voorhof werd in 1977 gerestaureerd en deels tot restaurant ingericht. Op het forse ommuurde terrein bevinden zich nog een Lourdesgrot (circa 1930) en tegen de buitenmuur kruiswegstaties, waarvan de terracottabeelden voor een deel afkomstig zijn van staties (1843) uit de oude kerk.