De Maliebaan in Utrecht is van oorsprong een speelbaan waar in de zeventiende en achttiende eeuw het pallemaille of mailiespel werd gespeeld.
De baan was geplaveid met schelpen en had houten kantschotten waarop de afstand was af te lezen, met hier en daar een toegang. Langs de baan waren aan weerskanten enkele lommerrijke wandelpaden.
Militaire parade
Aan het einde van de achttiende eeuw was de beoefening van het maliespel niet meer populair en verdwenen de schotten. Nadat de Maliebaan uitgerangeerd was als speelbaan, werd hij in 1811 afgebroken om Napoleon ruim baan te geven bij zijn militaire parade. Daarna kreeg de Maliebaan de functie van paardenbaan en wandelpromenade.
Bekende en roemruchte bewoners
De woonhuizen die verrezen langs de baan, zijn in later tijden toneel geweest voor gebeurtenissen in de Nederlandse geschiedenis.Tijdens de Tweede Wereldoorlog was op nummer 35 het hoofdkwartier van de NSB gevestigd, op nummer 74 een afdeling van de Sicherheitsdienst en op nummer 84a de Wehrmachtkommendantur.
Tegelijkertijd was even verderop het verzet ondergedoken. Sinds 1898 is op nummer 40 het Aartsbisschoppelijk Paleis van het aartsbisdom Utrecht (Rooms-katholieke Kerk) gevestigd. Daarnaast bevinden zich er tal van andere verenigingen, zoals verschillende vrijmetselaarsloges waaronder Ultrajectina.
Tegenwoordig is de Maliebaan een brede doorgaande weg rond het centrum van Utrecht. Aan het binnenpad staan verscheidene kunstwerken opgesteld.
