Marktplein Buizingen

Horizontal tabs

Beschrijving

De naam ‘Buizingen’ zal sinds 15 februari 2010, 8u28, altijd verbonden blijven aan de zware treinramp die toen gebeurde. De gedenksteen op het gemeenteplein herinnert vooral altijd aan deze tragische gebeurtenis. De spoorweg heeft Buizingen dan ook letterlijk en figuurlijk getekend.

Buysinghen vormt samen met Huysinghen en Eysinghen  één toponymisch geheel. Ze maakten samen ooit deel uit van één groot domeingebied dat in het bezit was van Vincentius en Woutrude (Waltrude), één van de machtigste Merovingische geslachten. Buizingen was een heerlijkheid. Deze  ‘seigneuries’ ontstonden doordat de vorsten domeingoederen verkochten aan rijk geworden handelaars, officieren, rechters, enz… Vooral Spaanse en Oostenrijkse vorsten waren gul met hun domeinen. Het kasteel van Buizingen was het buitenverblijf van de heren van Buizingen. Voor velen van hen was het een buitenverblijf of een ‘Huys of Hof van Playsanthie’

Oorspronkelijk was het kasteel van Buizingen een soort herenhofstede. Tot de oudste delen behoort de middeleeuwse woontoren (donjon).  Het kasteel werd doorheen de eeuwen door verscheidene adellijke families bewoond. Eén van de bekendste families is ongetwijfeld de familie Tassis. Leonard de Tassis of Taxis was postmeester-generaal van de keizer en ook één van de eerste eigenaars van het kasteel. Hij verwierf het domein in 1595  en het zou in de familie blijven tot 1687. De laatste eigenaar van het kasteel was Octave de Kerckhove d’Exaerde die het kocht in 1902. In 1948 werd het eigendom van de gemeente Buizingen. Sindsdien deed het dienst als gemeentehuis tot aan de fusie van gemeenten in 1977. Tot in de 18de eeuw (1757) stond het kerkje van Buizingen naast het kasteel. Pas in dat jaar werd de eerste steen gelegd van een nieuwe kerk die aan de overkant, naast de kasteelhoeve. Dus niet op de plaats van de huidige kerk. In 1902 werd de kerk afgebroken.

De kasteelhoeve wordt gesitueerd in de 1ste helft van de 17de eeuw. In de puntgevel kan men nog goed het jaartal 1735 zien dat wellicht verwijst naar een latere verbouwing. Tot kort voor de aanleg van de TGV was het een gesloten hoeve met een grote inkompoort en een binnenplein geplaveid met kinderkoppen. In 1950 werd de poort dichtgemetseld. In 2010 werd de schuur gerestaureerd. Opmerkelijk zijn de 35 steenmerktekens van de familie Nopère, een gekende steenkappersfamilie uit Arquennes, die teruggevonden werden tijdens de restauratie. In de schuur werden stenen teruggevonden ui de 16de eeuw die mogelijk toebehoorden aan de vroegere kerkje.

Adres

1501 Buizingen, België

Openingstijden

Facilities

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0