Het West-Indisch Pakhuis in Amsterdam is in 1642 gebouwd, mogelijk naar een ontwerp van Pieter de Keyser. Het staat op het toenmalige eiland Rapenburg, dat destijds direct aan het open water lag en omgeven was door scheepswerven en -dokken. Het pand dankt zijn naam aan de West-Indische Compagnie (WIC).
De WIC was een handelsonderneming die geld verdiende met de verkoop van producten uit de Nederlandse koloniën in het Caribisch gebied. In de gevel van het pakhuis staan nog de letters GIW te lezen, die staan voor Geoctroyeerde West-Indische Compagnie, zoals de WIC ook wel heette.
Opslagplaats
Het pand deed in eerste instantie dienst als pakhuis. Op de benedenverdieping werden onder andere dierenhuiden opgeslagen en andere goederen die uit de koloniën afkomstig waren. Daarnaast werden de schepen van de WIC ook vanuit dit pakhuis bevoorraad voor hun lange reizen naar de ‘West’.
Hoofdkwartier
Na de verovering van de Spaanse Zilvervloot door zeevaarder van de WIC, Piet Heyn, dreigde er permanent een faillissement. Door de inbeslagname van de vloot kon de onderneming Brazilië veroveren op de Portugezen. Het kostte de WIC echter veel geld en moeite om deze kolonie te verdedigen en in stand te houden. Ondanks een zeer lucratieve handel in slaven en goud, was er telkens sprake van geldnood.
Als bezuinigingsmaatregel verplaatste de handelsonderneming haar hoofdkwartier in 1647 van het West-Indische Huis aan de Herenmarkt naar dit pakhuis. Deze bezuinigingsmaatregel mocht echter niet baten, in 1674 ging de WIC daadwerkelijk failliet.
Zakelijke bestemming
Tegenwoordig is het pand een Rijksmonument en zijn er diverse organisaties gevestigd. Een deel van het pakhuis is te huur is als vergader-, congres- of feestzaal.
