De spionage activiteiten van Jac. P. Thijsse

De schrijver, onderwijzer en natuurbeschermer Jac. P. Thijsse kennen we vooral vanwege de vele boeken die hij met zijn vriend Eli Heijmans schreef. Het meest bekend zijn de Verkade-albums met de mooie kleurenplaatjes.

Thijsse begon in 1906 met de albums Lente, Zomer, Herfst en Winter. De belangstelling was groot, massaal werden er plaatjes gespaard om ze vervolgens in de albums te plakken. De serie werd onverdroten voortgezet met onder meer Blonde Duinen, Bonte Wei, Het Naardermeer, Langs de Zuiderzee.

Grote sneeuwklokjes

In 1915 was de schilderachtige rivier De Vecht aan de beurt. Zoals gewoonlijk bereidt Thijsse zich gedegen voor. In het Waterliniegebied maakt hij volop schetsen, onder andere van de grote sneeuwklokjes in de omgeving van Fort Uitermeer. “In het lage land om Uitermeer doen wij ons nog eens te goed aan de reuzenboeketten van Leucojum aestivum, grote sneeuwklokjes die hier de zomer inluiden”, noteert hij.

Ondertussen is de Eerste Wereldoorlog in volle gang. Nederland is weliswaar neutraal, maar vanwege de ligging tussen Groot-Brittannië, Duitsland en België een broeinest van spionage. Geheime diensten vestigden zelfs kantoren in Nederland. Het Nederlandse leger had zijn oren gespitst en gaf zijn ogen goed de kost.

Fort Uitermeer

Een luitenant ziet een man schetsen maken in de buurt van Fort Uitermeer. Is het een spion? Behoedzaam loopt hij naar de persoon toe. Wat is hij uit aan het voeren? Hij neemt de schetsenmaker voor verhoor mee naar het bureau. Er gaat een belletje bij de luitenant rinkelen als hij op het bureau hoort dat de man schetsen maakt voor een nieuw Verkade-album.  Wat blijkt? De man is Jac. P. Thijsse, helemaal geen spion.

Maar hij heeft zich wel roekeloos gedragen om zich zo nabij het fort te begeven. Hij geeft Thijsse een berisping. Hij moet beloven voortaan van de forten weg te blijven. Thijsse schrijft later in een Verkade-album dat “ik mij dan ook braaf aan (deze instructie) heb gehouden.” Maar verderop staat iets heel anders.

Ontoelaatbaar

Zo roeit hij “recht op het Uitermeer aan, dat van hier te zien als een groot wit kasteel uit de rivier verrijst, de wallen mooi beplant met populieren.” Daar blijft het niet bij: hij legt het fort zelfs vast in waterverf. Het komt de legerleiding ter ore, het contact met de luitenant wordt erbij gehaald. Dit kan niet, het is ‘ontoelaatbaar’. Men wil het plaatje, dat al bij de verpakte koeken van Verkade zit, uit de handel halen.

Maar de koeken liggen al overal in de winkels en er zijn al duizenden plaatjes in omloop. Noodgedwongen laat men de zaak in de doofpot verdwijnen.

Bronnen:

http://www.uiteraarduitermeer.nl/
https://www.vvvgooivecht.nl/nl/zien-en-doen/fortenland/fortenland-fietsroute
http://onh.nl/nl-NL/verhaal/1542/fort-uitermeer-fort-ruine-heeft-nog-veel-om-te-ontdekken
https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/4436402/toermotorroute/gooische-toproute-sm-optie-4

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 1

Reacties

Ik ken ook een verhaal dat hij nabij Utrecht is aangehouden. En dan natuurlijk de gewraakte afbeelding...