De wereld van de Amsterdamse kunstenaar, 40 - Galitta Tassa

Ik spreek Galitta Tassa, muziek-, stemartieste en vertelster, in Lil Amsterdam, de Amstelpassage, in Amsterdam Centraal Station. Terwijl de lounge muziek speelt, vertelt zij haar verhaal over de Happy Goddessa Guide en de Koningin van Sheba.

Galitta, The Happy Goddessa, helpt mensen op hun reis naar zelfontdekking en expressie en dat doet ze door mensen hun innerlijke stem te laten ontdekken. Ze wil mensen op een nieuw spoor zetten met veel inspiratie. Binnenkort brengt ze een boek uit met de titel ‘De Prinses die op zoek ging naar de maan’. Het maakt deel uit van het Queen Sheba Project 2019 met een boek, een theatershow, en een muziek album.  

The Queen of Sheba

De stem en het vinden van balans staan daarin centraal. “Ik leer mensen geluk,  genezing en vrede vinden door hun stem. Het gaat over het balanceren van de God/dessa in je. Waarom is de stem zo belangrijk?

Galitta: “Ik geloof dat de stem de beste manier is om je te verbinden met je ziel, met je eigen zelfkennis en om je eigen unieke zelf tot uitdrukking te brengen. Dat is het vrouwelijke en het mannelijke in onszelf. Het is een unieke manier om naar de innerlijke wereld te gaan. Als je achter je onderbewuste wereld komt, kun je het vervolgens naar buiten brengen in welke vorm dan ook.”

The Queen of Sheba, Koningin Sheba, speelt een belangrijke rol in haar eigen zoektocht. Haar ontmoeting met Koningin Sheba begon 21 jaar geleden. Galitta komt uit een Israëlische familie van Jemenitische afkomst en Koningin Sheba kwam ook uit Jemen. Haar koninkrijk strekte zich uit tot in het huidige Ethiopië. Ze ging van Jemen naar Jeruzalem omdat ze onder de indruk was van Salomon, zijn rijkdom en bovenal, zijn wijsheid. Salomon, de stichter van de Tempel in Jeruzalem werd verliefd op haar.

In de bijbel staat haar verhaal en ook in de Koran. Galitta, wier familie zich in 1948 in Israël vestigde, komt uit de Salomon lijn. “Hij is mijn voorouder. Hij komt uit de stam van Juda, waar mijn familie ook deel van uitmaakt. Ik ben in Jeruzalem geboren, niet zo ver van waar de tempel was.

Sheba gaf Salomon een raadsel op. “Hij is de wijste koning die ooit heeft geleefd. Hij begreep de schepping en hoe het leven in elkaar zat. Ze daagde zijn wijsheid uit, en dat vond hij prachtig. Hij was een heel zachtaardig persoon. Koning Salomon is tegelijkertijd een energie waarmee je spiritueel een verbinding kunt aangaan. Hij liet me 21 jaar geleden, toen ik een crisis had, gaan zodat ik geleid kon worden door de goddelijke vrouwelijk kracht.”

One woman show 

Hoe was ze in die crisis verzeild geraakt? Galitta: “Ik ben geboren in een dorp in de bergen van Jeruzalem, tussen Jeruzalem en tel Aviv. Mijn dorp was gebouwd door Jemenitische mensen, onder andere mijn opa en oma. Het had heel veel granaatappelbomen, en veel vijgenbomen en veel druiven. De grond was zo vruchtbaar, het is een paradijs.”

Ze zat op een schooltje met 12 leerlingen. Sinds haar negende werd haar gevraagd op te treden, voor het dorp. Ze nam er speciale lessen voor. “Ik ging naar balletlessen, het westerse klassieke ballet. Ik was het enige meisje met een mollige lichaamsbouw en mijn Russische balletleraar vond dat niet zo leuk. Dat deed ik vier jaar. Het veranderde mijn leven. Ik ging twee keer per week naar Jeruzalem,  niemand in mijn dorp deed dat.”

En ook nam ze teken-, schilder- en zangles. En jazzballet met andere dansers. “Toen ik naar de middelbare school ging, ging ik naar een speciale middelbare school waar ik naast het normale vakkenpakket een kunstonderdeel deed: grafisch ontwerp. Drie jaar lang had ik les in schilderen,  tekenen en grafische dingen, dat doe ik nog steeds. Ik heb mijn boek ‘Hoe Sheba koningin werd’ zelf geïllustreerd.”

Ze deed ook theater, en moest, zoals iedereen in Israël, in het leger. “Ik zat in het agrarische deel van het leger." En toen ze het leger uitkwam ging ze werken in entertainment voorstellingen, met dans, zang en muziektheater. Evenwel, er was tragiek in de familie, die zo pijnlijk voor haar was dat ze maar een uitweg zag: weg, naar het buitenland. Het werd Amsterdam. Ze was 21. Ze dacht drie maanden weg te zijn en dan weer terug naar Israël.

Ze bleef langer dan gedacht in Amsterdam. Ze werd verliefd op de man waarmee ze nog steeds, 28 jaar later, samen is. Ze ging verder op het pad van de muziekvoorstelling. “In Amsterdam schreef ik mijn eerste one-woman-show, ik schreef het verhaal, het script, koos de muziek, verschillende jazznummers, en ging het, samen met een pianist spelen in Amsterdam in theater De Suikerhof.”  

Ridder op het paard

Omdat het moeilijk was om in het ‘theatercircus’ te komen - daarvoor beheerste ze de Nederlandse taal nog onvoldoende -  veranderde ze haar format. “In plaats van theater maakte ik een lounge-act, waar ik dezelfde liederen zong. Ik voegde er nog meer muzikanten aan toe, daarna nog twee zangers toe en vervolgens maakte ik een hele show. In een paar jaar zijn we uitgegroeid tot een bemanning van 21 mensen. En toen stortte ik in elkaar.”

Het duurde lang voordat ze het evenwicht in zichzelf teruggevonden had. “Ik had een burn-out van twee jaar, ik zag niemand, ik stopte mijn bedrijf, ik verloor alles. Het was een kritiek punt voor mij. Toen ik probeerde te begrijpen wat er met me gebeurd was, voelde ik dat ik in stukken was gebroken. Dat had te maken met alles wat er met mijn familie in Israël was gebeurd, alles wat er met mijn moeder was gebeurd, alles wat er ooit in mijn genetische lijn voorgevallen en alles wat er in mijn ziel gebeurde. Hoe breng ik het samen, vroeg ik mij af? “

Er verscheen een beeld waarop ze zichzelf op een paard zag rijden, als man met een mes in zijn hand. “Een ridder. Dat was mijn mannelijke kant, dat was mijn innerlijke koning. Maar toen vanaf het paard naar beneden keek zag ik een touw en daaraan een koningin die op de grond werd meegesleept. Ze kon het tempo van het paard niet bijhouden en was gevallen. Het was me meteen duidelijk dat ik dat was. Het mannelijke deel van mijn persoonlijkheid  had de vrouwelijke kant opzij gezet. Ik begreep wat het betekende, want toen ik mijn laatste muzikale productie deed had ik een team van 21 mensen. Ik was in onderhandeling met een moeilijke klant. Het ging over een flink contract, ik moest in twee maanden een hele show maken. Ik schreef het, ik produceerde het, ik werkte met het team. Ik was helemaal een ridder. En de ridder zag niets, behalve dat hij dóór moest gaan. Dat is de mannelijke power ( Yang) .”

Vrouwelijke kracht

Haar vrouwelijke kracht (Yin) was helemaal ‘overlopen’. “De vrouwelijke kracht is een vitaliteit op zichzelf, die is er en hoeft nergens welke prestatie dan ook uit te voeren. Het is een zeer creatieve vitaliteit. Ik moest mijn gemoedsrust en mijn kalmte vernietigen om als ridder te werk te gaan. Dat ging niet goed. Toen ik dat beeld zag begon ik te begrijpen dat de balans tussen het vrouwelijke en het mannelijke niet alleen bij mij, maar op de hele planeet, is verbroken. Vrouwen zijn duizenden jaren gemarginaliseerd. Nu kom ik terug op een oud verhaal, over Jeruzalem, de stad waar ik ben geboren - Joodse mensen hebben duizenden jaren gebeden, elke dag, en in het gebed zeiden ze: volgend jaar in Jeruzalem. Jeruzalem is de plaats waar de Tempel van Salomon was. De Tempel van Salomon gaat over het metafysische licht op de planeet. Het geldt niet alleen voor Joodse mensen, het is voor de aarde, de hele planeet. 2000 jaar geleden werd de Tempel vernietigd, en sindsdien is de vrouwelijke kracht gevangen onder de plaats waar de Tempel is.”

Maar juist nu kan die vrouwelijke kracht weer recht gedaan worden, aldus Galitta. “We zijn nu aanbeland in het Tijdperk van het Bewustzijn, in de astrologie noemen ze het The Age of Aquarius, het Waterman-tijdperk. Het is het tijdperk waarin de Mensheid zichzelf begint te verheffen uit de slavernij en begint te ontwaken, en het vrouwelijke krijgt de gelegenheid om terug te komen. We zijn nu in transitie, zie je wat er in de wereld gebeurt? Het oude sterft en het nieuwe wordt geboren. Donald Trump is een perfect voorbeeld van de wereld die we niet meer willen. We willen geen patriarchaat, we willen balans, we willen harmonie, we willen dat iedereen zijn potentieel vervult. Een wereld die óf patriarchaal óf matriarchaal is, werkt niet. Het doel van ons mensen als soort is om een balans te vinden. En het begint bij jezelf. Ik was eerste een ridder die zijn vrouw op de grond meesleurde en de volgende 21 jaar heb ik dat verwerkt om er sterker uit te komen. De kracht die ik gevonden heb, van de hele vrouwelijke godin, zit in alles waar ik mee bezig ben geweest. In mijn muziek, in het boek van Sheba dat dit jaar verschijnt. De hele Happy Goddessa Guide, alles wat ik mensen leer om geluk,  genezing en vrede vinden door hun stem, gaat over het balanceren van de God/dessa in jou. En wanneer je zelf in balans bent, is ook in je gezin in balans, zelfs als het uit elkaar valt.”

De stem

Waarom geef ze zo'n grote rol aan de stem? “Ik was op zoek naar genezing, omdat mijn leven gebroken was. En ik ontdekte meer dat ik naar het onderbewustzijn ging, het onderbewustzijn verkende en het uitdrukte door middel van de kunsten. Dat is echt mijn ding. Ik geloof dat de stem de beste manier is om je te verbinden met je ziel, met je eigen zelfkennis en je eigen unieke manier om jezelf tot uitdrukking te brengen. Het is  het vrouwelijke en het mannelijke in onszelf. Het is uniek om die innerlijke wereld binnen gaan, naar je innerlijke koninkrijk, speciaal naar het vrouwelijke deel, daar is het magnetisch. Als je eenmaal die onderbewuste wereld hebt leren kennen, kun je het naar buiten brengen met de mannelijke kracht: je maakt iets, je gaat dingen produceren, je schrijft een boek, je drukt iets op je eigen unieke manier uit.”

Over de stem heeft ze veel te vertellen. “Omdat ik een zanger ben, maar toen ik een kind was, had ik geen stem. Terwijl al mijn familieleden geweldige zangers zijn, met mooie stemmen. Ik begon desondanks op te treden toen ik negen was, iedereen wilde dat ik optrad, maar ik kon niet zingen. En ik wilde zingen. Ik kon niet zingen, weet ik nu als volwassene, omdat een persoon meer stemmen heeft, niet alleen de fysieke stem. Toen ik probeerde mijn fysieke stem te herstellen, ontdekte ik dat het niet alleen mijn praktische, fysieke stem was, die te maken had met hoe ik ademde. Ik ontdekte dat ik vooral pijn had in mijn emotionele lichaam, omdat ik de pijn van mijn hele familie opving, daardoor kon ik niet ademen en niet zingen. Toen het me uiteindelijk lukte, borrelde ik over van energie. Ik had mijn kracht gevonden.” Haar methode heeft ze ‘Voice Medicine’ genoemd. “Naast de fysieke stem is er de innerlijke stem, daarnaast de mentale stem, de gedachten en de gesprekken in je hoofd. En ten slotte de stem van je eigen emotie, die vibreert. In mijn methode spits ik de genezing met name toe op de emotionele stem. Dus toen ik probeerde mijn fysieke stem te herstellen, ontdekte ik dat het niet alleen mijn praktische stem was, maar hoe ademde ik? Ik ontdekte dat ik zoveel pijn had in mijn emotionele lichaam, omdat ik de pijn van mijn hele familie opving, dat ik niet kon ademen, ik niet kon zingen. Toen het me lukte, barstte ik van de energie. Je stem vinden is de ultieme manier om je eigen kracht te vinden.”

Vóór haar crisis zong ze jazznummers en big-band-muziekliedjes. “Toen ik mijn eigen stem had gevonden, begon ik mijn eigen muziek en mijn eigen liedjes te schrijven. En ik begon verhalen te schrijven en illustraties te maken over het Sheba boek, Ik opende de hele wereld van de creativiteit.”

Hoe oud was ze toen de crisis plaatsvond? “Ik was 28, interessant, nu weet ik meer over de leeftijd van 28, als we 28 zijn gaan we allemaal door een soort van transformatie, weet ik van de astrologie. Het is verbonden met je geboorte. Saturnus komt terug. Er valt iets uit elkaar én er wordt iets wordt geboren.“

Enkele jaren na haar burn-out begon ze workshops te geven en een healing sessie  aan groepen en mensen apart. “In plaats van uitvoerder van show deuntjes te zijn, begon ik te zingen en muziek te maken die terugging tot de liederen van mijn stam. Ik mengde dat met elektronica. Ik was geïnteresseerd in de kracht van geluid. Klank en muziek konden ons helen en verbinden met het grotere geheel.”

“Ik ontwikkelde een methode om met de vier stemmen die elke mens ter beschikking heeft te ontdekken wie we zijn. Ik richtte in Amsterdam-Oost de ‘Fertile Ground Studio’ op en gedurende enkele jaren steunde ik deze beweging om het bewustzijn te verhogen, met veel mooie pioniers. We gebruikten kunst en oude genezingsmethoden zoals sjamanisme, helende tao, yoga, Theta-healing en nog veel meer. Het was een vruchtbare tijd en het diepgravende werk waar ik mee begonnen was met de nodige pijn en moeite, maar ook veel plezier over de ‘wo/menhood’, leidde tot de geboorte van Happy Goddessa."  

Middelpunt van alle dualiteit

Hoe zou ze haar centrale thema omschrijven? “Ik zoek het middelpunt van alle dualiteit, ik kijk altijd hoe ik het gecentreerde evenwichtspunt kan vinden tussen uitersten, van mezelf, van anderen en van de wereld.  Dat houdt ook in de balans tussen oosterse cultuur, religieus en westerse cultuur, seculier. Het leven in een stad, maar het geboren zijn in een dorp. De balans tussen ondernemer zijn en kunstenaar. De balans tussen je vrouwelijke en je mannelijke kant. Het eerste liedje wat ik begon te schrijven was 'Vrouw of man', ben ik een vrouw of een man? Ik ben zó als man, en zó als vrouw. Nu 15 jaar later, zie ik in al mijn werk, alles wat te maken heeft met Happy Goddessa, het boek van Queen Sheba, een zoeken naar het middelpunt. Het is een spirituele reflex op de heilige unie tussen Yin en Yang, Night and Day, Sun and Moon, Heaven and Earth."

Heeft ze, tot slot, nog een mooie filosofische afsluiting? Dat heeft ze. “Ik had een keer een discussie met een beeldhouwer. Hij maakte een standbeeld voor een gemeente in Nederland over de Joegoslavische oorlog, die was vreselijk. Hij maakte een standbeeld vol van metaal en scherpe randen. Dat deed hij omdat hij pijn had over de oorlog in Joegoslavië. Toen het beeld in de buurt onthuld werd, was de buurt in verwarring. Ze zeiden: onze kinderen gaan hier spelen. We houden niet van dit beeld, het is vreselijk. Maar de kunstenaar zei: ik ben een kunstenaar. Ik toon met dit beeld mijn frustratie en mijn pijn over de oorlog. Zijn familie stierf in de Holocaust. Voor hem was het heel persoonlijk wat er in Joegoslavië gebeurde. Hij heeft gelijk, het is zijn kunst. De vraag is evenwel, is het zijn taak als kunstenaar om de pijn van de gruwel van de oorlog te dupliceren of om een beeld aan de buurt te geven dat hoop geeft? Mijns inziens is het de taak van de kunstenaars om te verheffen, om mensen wakker te maken voor de mogelijkheden om zelf te schitteren. Kunst moet je hóger brengen, zelfs als je onrecht wil uitbeelden.”

http://happygoddessa.com/
http://galitta.com/
https://www.facebook.com/HappyGoddessa/
Video: https://vimeo.com/157759436

http://bit.ly/2oQp9zR 

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0