De wereld van de Haagse kunstenaar, 36 - Iefke Cochius

Iefke Cochius woont aan een van de statige lanen van het Haagse Statenkwartier in een ruim huis. Daar heeft ze ook haar atelier. Ik zag haar schilderijen, van beroemde vrouwen maar ook andere, onlangs ter gelegenheid van de Kunstroute Statenkwartier.  

Een paar dagen later spreek ik met haar over haar werk. Ze werkt veel in series, zegt Iefke Cochius. Nu werkt ze aan de serie:  vrouwen avant la garde. Ze heeft er zes gemaakt, vrouwen van wereldfaam die in hun tijd voorlopers waren, en ze heeft het plan voor een volgende. De grote portretten hangen nu op de muren van haar benedenkamers.  

Frida Kahlo

Iefke Cochius: ‘Het zijn vrouwen die eruit sprongen. Nog maar 100 jaar geleden (!) waren vrouwen erg achtergesteld. Ze hadden bijna geen kans iets te bereiken, op welk terrein dan ook. Tegenwoordig is dat gelukkig veranderd. De vrouwen die het toen wel maakten hebben geen gemakkelijke weg afgelegd. Ze hadden veelal een leven met strijd, verdriet , verlies en pijn. Maar ze hadden een bijzondere gave die ze naar buiten wilden brengen.’ Iefke heeft zich in alle vrouwen verdiept, ze las boeken en keek naar films over deze vrouwen.  

De eerste vrouw die ze schilderde was Frida Kahlo, de Mexicaanse kunstenares die kleurrijke schilderijen schilderde en nog steeds gezien wordt als symbool voor het feminisme. Het is een groot schilderij met bloemen rondom, en in het haar van Frida. Midden onderaan het schilderij staan in een rechthoek enige zelfportretten van Frida. Frida had een kinderverlamming. Als achttienjarige kwam ze terecht in een busongeluk, waar ze haar hele leven de consequenties van voelde. Lang was ze aan bed gekluisterd. Ze begon zichzelf te schilderen met behulp van spiegels die haar moeder aan haar bed monteerde. Ze trouwde met de beroemde Mexicaanse muurschilder Diego Rivera. Ze leidden een vrijgevochten leven, dat Frida ook op haar schilderijen vastlegde – ondanks haar handicaps.

Vervolgens schilderde ze Virginia Woolf, de Britse schrijfster en feministe. Daarna Coco Chanel, de modeontwerpster, die de vrouwen letterlijk uit hun keurslijf bevrijdde. Josephine Baker, die begon als dienstmeisje, zich ontwikkelde tot beroemde revuedanseres, maar later ook een voorvechtster werd voor de rechten van de Afro-Amerikanen. Camille Claudel, de Franse beeldhouwster en muze van Rodin en Marlene Dietrich, revuedanseres en filmster. Nu heeft ze voor het zevende schilderij in de serie op het oog: Edith Piaf. ‘Bekend als excellent chansonnière. Die heeft ook een moeilijk leven gehad, net zoals de meesten van de andere vrouwen. Ze leidde een aantal jonge zangers op, zoals  bijvoorbeeld Aznavour en Moustaki, waarvan ik de muziek nog altijd  heerlijk vind.’  

People of the World

Naast deze serie heeft Iefke Cochius verschillende andere series geschilderd zoals recent : ‘people of the world’, een reeks portretten van mensen van over de hele wereld. Verder series landschappen, stillevens,  ‘dieren en kinderen’, abstracten, ’fantasie werelden’ en ‘vrouwtjes’. Ik zie ze (weer) hangen in de kamers boven. De meeste schilderijen uit de eerdere series heeft ze verkocht. Daar kijkt ze met grote tevredenheid op terug. Ook twee van de avantgarde vrouwen schilderijen heeft zij zojuist verkocht. Cochius: ‘Mensen zijn er zo blij mee en dat motiveert mij weer om verder te gaan.’

Als haar sleutelwerk ziet zij op dit moment het schilderij van Frida Kahlo, het eerste van de serie avant la garde vrouwen. ‘Bij deze vrouwen vond ik het erg belangrijk, om ze in een juiste “omgeving” te plaatsen. Daar moest ik goed over nadenken. Ik ging weer andere technieken gebruiken.’ En ze verwerkte glas-in-lood in een aantal schilderijen, bijvoorbeeld in dat van Frida Kahlo, Marlene Dietrich en Josephine Baker.

Ingenieur

Iefke Cochius begon in 1990 te schilderen. Ze wilde vroeger graag naar de Kunstacademie, maar dat mocht niet van haar ouders. Toen is zij ingenieur geworden. Ze studeerde op de TH Twente Toegepaste Wiskunde en studeerde af als bedrijfskundig ingenieur. Ze was de eerste vrouwelijke bedrijfskundige ingenieur van Twente. Ze ging aan de slag als uitgever bij een groot uitgeversconcern. ‘Leuk, creatief werk.’ Maar toen haar man voor Shell naar Oman ging, ging ze mee en begon ze te schilderen. Later in Aberdeen, waar haar man vervolgens gestationeerd was, heeft ze een tijdje cursussen gevolgd en ook daarna in Den Haag deed ze dat. Maar een echte kunstopleiding op een Academie heeft ze ook later niet gevolgd.

Ze vindt niets fijner dan schilderen. ‘De heerlijke vrijheid, die een schilderend leven met zich meebrengt!’  Ze wil zich ook de vrijheid permitteren om te schilderen waar ze maar zin in heeft. ‘Geen keurslijf van zo hoort het en zo moet ik verder.’ Nee, het is altijd weer een verrassing wat er weer gaat komen. Ook voor haarzelf.

Veel praktische aspecten, die eraan verbonden zijn, vindt ze ook leuk. ‘Het werken met mijn handen, het maken van de lijsten, het bedenken van manieren om mijn ideeën om te zetten naar een schilderij, het werken met die kwast en verf …. en vooral: het werken met kleuren!  Kleur is het element,  dat alle schilderijen in al mijn series met elkaar verbindt. Over een nieuw schilderij kan ik soms best lang nadenken. Neem nu bijvoorbeeld Edith Piaf. Hoe breng ik het element muziek in op het schilderij?’

http://www.iefkecochius.nl/

https://bit.ly/39aAGAt 

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 1